مقدمه

                   بسم الله الرحمن الرحیم               

                                        بلند مرتبه عشق و نور تو جانی 

                                       نهایت هنری حجتی به خود مانی 

                                      قرین عالم هستی وبی نهایت دور 

                           چودرتمام ملوکی به نیست می مانی 

فراز های عشق            

بنام او که همه هستی از اوست و به اوست .

عالم به ذات سینه هاست،خداوند عشق ،نور و جان.

سپاس بیکران بر یگانهء عالم ، بر علم گستری که وسعتش به پهناهای نورماند.

محبوب بی نظیر و قادر بی نیاز که مبدا خلقت را از آب خواند و بر عرش تسلط یافت.

هدایتش را بر روشنایی ونور قرارداد وعلم ومعرفت را زبانی یگانه و ملاک شناخت.

او که پر توی از الطاف پر مهرش بر آن شد که توفیق نگارش تحفه ای را به نامش منت پذیرم.

مالک دو عالم وخالق زمان ومکان الی بی نهایت که تامل وتعمق را ارج نهاد و دربهای بهشت،زیبایی ونعمت های بی شمارش رابانوای عاشقانه،ثمره دانش وبینش قرار داد.

ظلم شکنی که بنا رابر نور نهاد وروح را با شادی وغم آشنا کرد و هر دو را در پس درایت جای داد و جکمت را به اهلش سپرد.

هادی دقیق جاودانه راه استبداد را تاریکی و ظلمت نامید و ستم را جزایی درخور بنوشت.

ضمن ارج نهادن و به بستربینهایت عشق ، انبیا عزیز و راهیان گرانقدر نور ، پیشاپیش ازهرگونه خطا واشتباه عذر خواهی نموده و تذکٌر تمامی عزیزان رامحبت دانسته به گوش جان شنوا و سپاس گذارم......نصر