نـسیم جانان کوی عشق

نـسیم جانان کوی عشق

ایــن کـتابـسـت وبــســی آب زلال.... میبجـوشـد زآسمان باشـــوروحـال

آب پـا کی که بـود هــر قـطــرآن ....دانــش بــرتــر در ایــجــاد زمـان

ایـن گلسـتانـیسـت از انـوارعــلـم

تـحفـه ایست ازقـادر دانـای حــلـم

نـورمطلق باشداوای خوشــخـرام ......بـهـرتاریکـی ره برخـاص و عــام

نی چراغست بلکه خورشیدوجود..... چـون بتابـدروشنست هـرتار و پود

وسعتش باشــد به پهـنـاهای نـور

قـرب او از راه دانـش یاب و شــور

عـقـل کـامـل درمـیـان آورد ایــن..... صـورتـش زیـبـا و آیاتـش بـریـن

فـصـل تـاریــخ ازل را تـا ابــد .....شـرح داداسـت تابدانی نیک وبـد

گرتـوعاشق گشته ای اورابه فـن

شــور او بخشـد تـورا ملک خـتـن

ذکـراو عـاشـق بفـهـمد نی خبـیث..... عــلـم آلام نـجـومــست وحـدیـث

عالمیست درطرح ومتـن وداسـتان .....صــورتـش دارد نـشان از باسـتان

هـرچه میـخواهـد دل تـنگـت بیاب

ازمـیـان دانــشش در ایـن کـتـاب

ذلـک ایـنسـت ایــن درّ وجـــود .....متقین راســت این نـداسـالار رود

عطرجانان رابه جان بایـد خریــد ......تا شمیـمش رابه جان بایـدشــنیـد

بحـر بی پایان تاریک وجــود

گـشـت پـیـدا از دم ایـن مـاه جـود

دانـشش چـون بـرترآمدای علیـم..... نـام او بنـهـاده قـرآن حکیــــم

یا مجــیــد و یا کریــم ویاعظـیم .....یاشـهیــد و یا کـبـیر و یا رحــیـم

هرچه نامیش او بود برتـرازآن

چـون قـرینـت گـشت شـدآرام جان

روح قـرآن اسـت درمتن خودش ......عـشق اگرباشـدخـوداورامیکشش

ای توعاشق چون بخوانی مـتن آن ...کـن تامـل در حـدیـث و بـطـن آن

ای که باخود میکنی این کارشـاق

جـایگــاه او نـــباشـد روی طــاق

جایگاهش را نـبـاشـد درقــیاس .....جـایگـاهـش مـاورای سیـنه هاست

پــایـــگاه اوبــــود درسـیــنــه ام .....مـهـر او گـشتست کنـون آییـنه ام