می کشمت من

      

ایــدل تــو اگـرخـواب شـــوی می کشمت من

برهستی دنیا کم وبیتاب شوی می کشمت من

خوش گوی وبـزی وخوش نظرکن همه احوال

غـیـرازبـردریا وافق آب شوی میکشمت من

هــستی زخــدا بـخواه وغـیـرازکـرمـش هیچ

برهـرکس وخـس تاب شـوی می کشمت من

دل دســت تـو نـیـسـت تا بـهـردربکـشی سـر

ازطلعت ومهرش بدوشورآبشوی می کشمت من

نوراسـت تـجـّلی حـبـیبان چوبتابد زره عشق

چون ظلمت وسدّ ره مهتاب شوی می کشمت من

خـود دل زده ای نــورافـق بــررگ و ریـشـه

                                         بـرصـخـره وسـنـگ آب شــوی میکشمت من